hurt

anzarot'un ilk yazisi ne olsun diye dusunuyordum kac zamandir. nihayetinde burada raki ile alakali seyler olacagi asikar ama zaten raki dedigin su hayatta her seyle alakali olabilecek nadir seylerden degil midir? o yuzden dedim ki, yani demistim ki, anzarot'a yazi yazma isi "iste bunu yazmaliyim" diyene kadar dursun kenarda; nasil olsa bir sey zorla kendini yazdirir.

vakit geldi catti. oturmus is yetistirmeye calisip bir yandan da muzik dinlerken johnny cash dayi cikti geldi rastgele menusunden. hurt, johnny cash mamulu bir sarki degil (nine inch nails) ama kimse bu sarkinin hakkini daha iyi veremez. bu vakte kadar olmadi, bundan sonra da olmayacagina dair inancim tamdir.

"vay efendim, boyle hurt murt derken sen simdi bir de 'vurun ulan vurun ben kolay olmem' der devam edersin" diyeceklere: yanlis anlamayin, oyle uzgun, boyle yikkin falan degilim. bilakis oyle memnunum ki su an bu sarkiyi dinledigim icin. arkada piyanonun yavas yavas yukseldigi, siyahli abinin sesini ve gitarinin sesini sertlestirdigi yerinde, sarkinin sonundayken diyorum ki bu sarkiyi yapandan da soyleyenden de allah razi olsun.



rakilik bir saat hic degil bunu yazarken ama serefine icilecek adamsin johnny dayi! herkesin bir listesi vardir 'birlikte icmek istedigim kisiler' veya bir benzeri; benimkindeki isimlerden birini artik biliyorsunuz. geri kalaniyla da zaman zaman muserref olacaksiniz buralarda. bir ipucu: cogu sarki soyluyor.