47

yine bir doğumgünü vesilesiyle sizlerle birlikteyiz sevgili mardinliler. yaş oldu 47 diye mardin dedim, yoksa hepinizden eşit derecede hoşlanmıyorum... (yaşlanırken giderek artan bir dozda grumpy olmak gerekiyor diye çemkirdim valla, yoksa banane canım sizden?)

yılın özetini geçeyim diyorum, meraktan ölüyorsunuz biliyorum... kötü haber: taşlar yerine oturmuyor. iyi haber: taş diye birşey yok :)

yılın kötü sürprizi annemin ölümü oldu. hâlâ idrak edemiyorum açıkçası bunu. bir gün bir yerde patlayacak bir bomba gibi duruyor içimde şimdilik. yılın diğer getirdikleri ise göreceli olarak o kadar önemsiz hâle geldi ki sonrasında, o yüzden bu kısa bir özet olacak.

yılın güzel haberi: hâlâ ve yeniden bir şeyler öğreniyorum kendimle, hayatla, mesleğimle alâkalı. bu eğer hep böyle gidecekse yaş almaya hiçbir itirazım yok, bundan çok memnunum açıkçası.

bunlardan gayrı evet bir dolu daha şey oldu (oluyor) magazin basını tabiriyle 'aşk' hanesinde. herşeyi sizlere anlatacak olsam özel hayatın ne özelliği kalır değil mi ama? şöyle özet geçeyim: "görsen 47 demezsin". demişken, 47 gümüşün atom numarası, silver fox yıllarıma hoşgeldim sevgili kendim!